Aslında hayatımızın anlamı gibi görünen bir çok şeyden bir çok zaman vazgeçiyoruz.
En basitinden eski sevgililerinizi, büyük aşklarınızı düşünün. Ayrıldıktan sonra sadece ilk anda üzülüyoruz. İlk anda sızlanıyoruz. Sonra biz bize kalsak da alışıyoruz. Zaman zaman da unutuyoruz. Tekrar başlıyoruz. Tekrar çıkıyoruz korktuğumuz yola. Kim ister ki hayal kırıklığına uğramak. Herkes güvenmeyi deniyor en başta...
herkes güvenmeyi deniyor en başta başını dayadığı omzun onu dinlendirmesini ama olmuyor...
YanıtlaSilne yazık ki her defasında hayal kırıklığı... mutlu olanlar yok mudur tabi ki vardır ama az miktarda :)
Sil